Chwała Jezusa - Zac Poonen

Duch Święty jest jednym z głównych tematów Nowego Testamentu i Duch Święty jest również jedną z głównych myśli przewodnich w Izajasza 40 do 66. „Oto sługa mój, którego popieram...” (Izajasza 42:1). Prawdziwy sługa Boga to ten, którego Bóg wspiera, a nie pieniądze, jakaś organizacja albo jakakolwiek ludzka agencja. Pan jest Jedynym, który powinien nas wspierać cały czas. Ludzie mogą nas obdarzyć darami. Jednak nigdy nie powinniśmy zależeć od ludzi lub pieniędzy. Słowo „wspiera” odnosi się do tego od którego zależymy. Powinniśmy zależeć od Pana jedynie. Kiedy docieramy do miejsca bezsilności, to wtedy Bóg daje nam Swojego ducha. Jest napisane w Izajasza 42:2,3: „Nie będzie krzyczał ani wołał, ani nie wyda na zewnątrz swojego głosu”. To jest zacytowane w odniesieniu do Jezusa w Mateusza 12:18 gdzie jest dalej napisane „...nie wyda na zewnątrz swojego głosu. Trzciny nadłamanej nie dołamie...” To oznacza, że Pan nigdy nie zniechęci nikogo, kto zmarnował swoje życie, ale zachęci go i uzdrowi. Pan nie dogasi knota gasnącego. Przeciwnie, rozpali ten płomień. Bóg jest zainteresowany pomaganiem słabym wierzącym, którym się nie powiodło. On pragnie pomóc tym, którzy są zniechęceni i w depresji i chce podnieść ich na duchu. Prawdziwy sługa Pana będzie sprawował zawsze służbę zachęty, podnosząc na duchu tych, którzy są w depresji i zniechęceni i czują się bezsilni i mają dość życia. Niech każdy z nas szuka takiej służby ponieważ ludzie potrzebują jej wszędzie. Izajasza 42:6-8: Pan mówi: „...Ja, Pan, powołałem cię w sprawiedliwości. abyś otworzył ślepym oczy, wyprowadził więźniów z zamknięcia”. To jest wielka służba. Jednak pamiętaj zawsze jedną rzecz: „Pan mówi nie oddam mojej czci nikomu” (Izajasza 42:8). Nigdy nie powinniśmy przyjmować chwały dla samych siebie w naszej służbie. Szukanie własnego uznania lub chwały jest bardzo poważnym występkiem. To jest gorsze niż kradzież pieniędzy. Bóg może pobłogosławić cię i twoją służbę i może użyć cię w potężny sposób. Jednakże On nigdy nie odda Jego czci nikomu. Jak tylko zaczniesz dotykać chwały Boga, zniszczysz samego siebie, jak wielu sług Pana zostało zniszczonych. Jak tylko zaczniesz promować samego siebie przed ludźmi, przyciągać ludzi do samego siebie zamiast do Pana i przypisywać sobie to co Bóg uczynił, jesteś na bardzo niebezpiecznym gruncie. To właśnie w ten sposób tysiące straciło Boże namaszczenie nad ich życiem. Izajasza 42:19 : ”Kto jest ślepy, jeżeli nie mój sługa, i głuchy, jeżeli nie mój posłaniec, którego posyłam? Kto jest ślepy jak posłaniec i głuchy jak sługa Pana? To jest bardzo zagadkowy werset. Szczególnie, że odnosi się do Jezusa (jak możemy to zobaczyć od wersetu 1). Co to oznacza? To oznacza, że prawdziwy sługa Boga będzie ślepy i głuchy na wiele rzeczy, które widzi i słyszy wokół siebie. On widzi wiele rzeczy lecz ich nie przestrzega (Izajasza 42:20). Nie chodzi naokoło szukając grzechu w innych. Nie chodzi naokoło słuchając ludzi by przyłapać ich na czymś co mówią. Faryzeusze właśnie tacy byli – zawsze próbując przyłapać Jezusa na tym co powiedział by oskarżać go. Wielu Chrześcijan tak właśnie się zachowuje niestety – zawsze szukając by oskarżyć kogoś o to co powiedział – bardzo często ponieważ są zazdrośni o jego służbę. Nie bądź taki. Bądź ślepy i głuchy na wiele rzeczy, które widzisz i słyszysz. Czy usłyszałeś, że ktoś niesłusznie cię oskarżył o coś? Gdybyś był głuchy, nie usłyszałbyś tego. Bądź „ głuchym” więc! Czyż nie jest właściwe dla sługi Pana by być ślepym na atrakcyjne kobiety? Masz oczy, ale nie widzisz. Jesteś „ślepy”! Masz uszy, ale nie słyszysz! Ponieważ nie sądzisz według tego co twoje oczy widzą lub co twoje uszy słyszą. Tak właśnie Jezus żył, tak my również powinniśmy żyć (Izajasza 11:3).