Jezus cenił nieprzerwaną wspólnotę z Ojcem w Niebie - Zac Poonen

W wieku lat 95, chodząc z Bogiem przez ponad 65 lat, apostoł Jan postanowił napisać list - inspirowany przez Ducha Świętego . Tematem listu było ”współuczestnictwo" (1 Jan . 1:3) . Widząc kościoły i liderów , którzy opuścili swoją pierwszą miłość (Obj. 2:04 ), a teraz mają imię, które mówi że żyją (ze wszystkimi ich różnorodnymi zajęciami chrześcijańskimi), ale w rzeczywistości są martwi w oczach Boga (Obj. 3: 1), Jan na pewno widział wielką potrzebę w doprowadzeniu chrześcijan do radości wspólnoty z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem, za rozdartą zasłoną. Radość może być w kilku obszarach aktywności. Niektórzy znajdują ją w sporcie, niektórzy w muzyce, niektórzy w swoim zawodzie, a niektórzy nawet w pracy chrześcijańskiej. Ale najczystszą radość we wszechświecie znajduje się tylko we wspólnocie z Ojcem (1 J . 01:04). Psalmista mówi: " W Twojej obecności jest pełnia radości " (Psalm 16:11). Była to "radość stania przed nim", dla wykonania, której, Jezus gotów był znosić krzyż (Hebr. 12:02). Społeczność z Ojcem była najbardziej cenionym skarbem Jezusa. Nie cenił On nic więcej we wszechświecie, w porównaniu z tym. Wspólnota o której Jezus wiedział, że będzie przerwana na Kalwarii, gdy przez trzy godziny będzie musiał znosić męki wiecznego piekła za straconą ludzkość (Mat. 27:45). Następnie Ojciec będzie musiał go opuścić i społeczność, którą cieszył się z Ojcem od wieczności będzie przerwana przez trzy godziny. Bał się przerwania wspólnoty tak bardzo, że pocił krople krwi w Ogrójcu. Kielich, o który modlił się, aby usunąć od niego to tylko to: przerwanie wspólnoty z Ojcem . Gdybyśmy tylko mogli to ujrzeć i być tym opanowanym! Jak lekko mówimy i śpiewamy o naśladowaniu Jezusa! Naśladowanie Jezusa znaczy cenić wspólnotę z Ojcem tak jak on. Grzech stanie się dla nas wtedy niezmiernie grzeszny, bo przerywa naszą wspólnotę z Ojcem. Niekochający stosunek do drugiego człowieka nawet nie będzie tolerowany, bo to przerwie naszą społeczność z Ojcem . Niech Pan da nam objawienie, abyśmy zobaczyli wyraźnie, że prawdziwe chrześcijaństwo jest niczym innym jak życiem w nieprzerwanej wspólnocie z naszym kochającym Ojcem niebieskim.