MŁODZI

Pewien młody człowiek, uczestniczący w biegu przez pustynię,

zagubił się pomiędzy niezliczonymi wydmami i skałami.

Nie mógł odnaleźć właściwego kierunku.

Jednak nie upadł na duchu, lecz z odwagą podją wędrówkę.

Po kilku godzinach błądzenia słońcei upał zaczęły mu dokuczać.

Siły go opuściły.

Osłabiony wsparł się na skałach obok skrzyżowania trzech szlaków,

które znikały w oddali. "Wody!" zaczął szeptać ochryple. 

Przejeżdżał tam znany ze swych doświadczeń lekarz.

Zmierzył chłopca wzrokiem i powiedział:

"Młodzieńcze pamiętaj,

że twój organizm potrzebuje dziennie przynajmniej dwóch litrów wody.

Najważniejsza jest woda, a nie jakieś świństwa, które wy pijecie".

Przejeżdżał naukowiec, który przystanął

i z satysfakcją wyjaśnił właściwości H2O oraz cud, 

dzięki któremu atomy łącząc się z sobą tworzą trzeci, bardzo użyteczny element.

Jedną ze ścieżek przejeżdżał ksiądz i powiedział chłopcu kalanie.

Wyjaśnił mu, że jego pragnienie wody jest całkiem słuszne 

i zrozumiałe oraz zaproponował,

by w oparciu o to doświadczenie pomyślał również o pragnieniu wyższych rzeczy.

Przejeżdżał również pijak, który pokazał butelkę wódki i kpiąco powiedział,

że to coś bardzej wartościowego od wody.

Wszyscy przejechali i oddalili się w swych pojazdach, 

wznosząc w powietrze rumany kurzu.

Młodzieniec pozostał na swoim miejscu, na rozdrożu,

leżąc na piasku i prosząc coraz cichszym głosem: "Wody!".

Drogi Ameryki Południowej przerywają pryzmy kamieni, zwane "ceferinos".

Na każdej z tych pryzm znajduje się butelka z wodą.

Butelki z wodą zostawiają kierowcy ciężarówek, na pamiątkę pewnej historii.

Niegdyś na jednej z tych równin zbłądziła matka z maleńkim dzieckiem.

Dziecko umierało z pragnienia, więc matka nakarmiła go własną krwią.

Znalazł ich kierowca ciężarówki. Uratował dziecko, matka już nie żyła.

Czy jest ktoś, kto buduje "ceferinos" na drogach młodzieży naszych czasów?