Moc modlitwy - Zac Poonen

1. W rozdziale 2 Księgi Daniela czytamy o śnie Nebukadnezera. Nebukadnezer zwołał swoich mędrców i rozkazał im: „ Powiedźcie mi co mi się przyśniło i znaczenie tego snu”. Ci mędrcy są obrazem głosicieli, którzy nie mają żadnego kontaktu z Bogiem i są zwodzicielami. Tacy głosiciele nie potrafią wykładać Bożego Słowa ani też nie rozeznają czasów we właściwy sposób. Ci mędrcowie powiedzieli: „Tylko bogowie mogą pokazać co ci się przyśniło, żadna istota ludzka nie może tego uczynić. To jest niemożliwe. Jeśli jednak powiesz nam ten sen, wtedy zinterpretujemy go dla ciebie”. Teraz wiemy, że gdy ktoś opowiada nam jego sen, bardzo łatwo jest wymyśleć interpretację i udawać, że pochodzi ona od Boga! To właśnie wielu głosicieli czyni dzisiaj. Jednak Nebukadnezer był sprytnym mężem. Powiedział : „ Jeśli naprawdę macie kontakt z Bogiem, będziecie w stanie powiedzieć mi sen również”. Jak więc Daniel otrzymał odpowiedź w sprawie snu, który Nebukadnezer miał? Po pierwsze miał wiarę, że Bóg objawi mu go. Zwrócił się do Boga. Zwołał swoich przyjaciół (2:17). Zbiorowa modlitwa ma niesamowitą wartość kiedy zmagamy się z problemem, który jest zbyt duży dla nas. Daniel zrozumiał zasadę wspólnego modlenia się. On był człowiekiem Nowego Przymierza żyjący w czasach Starego Przymierza. Jego postawa była następująca : „ Nie mogę sam się modlić o tą sprawę, muszę sprowadzić moich trzech braci aby dołączyli do mnie i będziemy modlić się razem.” Modlili się więc razem i powiedzieli: „ Poprośmy Boga aby okazał nam miłosierdzie i objawił nam to” (2:18). Rozpoczęli ich modlitwę od oddania chwały. To jest zawsze dobry zwyczaj. Oni powiedzieli: „Niech będzie błogosławione imię Boga przez wszystkie wieki wieków! Bo mądrość i moc są Jego przymiotem. On to zmienia okresy i czasy, usuwa królów i ustanawia królów, udziela mędrcom mądrości, a wiedzy rozumnym. On odsłania to, co niezgłębione i ukryte, i zna to, co spowite w ciemność, a światłość mieszka u Niego. Ciebie, Boże moich przodków, uwielbiam i sławię. Bo udzieliłeś mi mądrości i mocy..” Za każdym razem gdy wydaję ci się, że nie możesz się przebić w modlitwie, powinieneś zacząć uwielbiać Pana. Pomyśl o Bożej wielkości i oddaj mu chwałę – zobaczysz wtedy, że atmosfera się natychmiast zmieni. Bóg objawił sen i jego znaczenie Danielowi. On przybył do króla i dał mu odpowiedź, wyznając : „To nie dzięki mojej mądrości. To dlatego, że Bóg mi to objawił” (2:30). Daniel był pokornym młodym człowiekiem, który był gotowy oddać Bogu wszelką chwałę”. Bóg objawia takie prawdy właśnie takim ludziom. 2. W rozdziale 6 Księgi Daniela mamy do czynienia z czasami Króla Dariusza, który zarządzał medo-perskim imperium. On również wyznaczył Daniela aby był jednym z jego administratorów (6:2). Pomimo tego, że Daniel był premierem w poprzednim królestwie, Dariusz uczynił go również premierem w jego królestwie. Jakież świadectwo musiał mieć Daniel, że zdobył zaufanie u sukcesywnych władców, w różnych królestwach! Daniel teraz miał więcej niż 80 lat, ale wciąż był tym samym, bezkompromisowym mężem, którym zawsze był i Bóg uczcił go. Jednakże byli źli ludzie w tym królestwie, którzy byli zazdrościli Danielowi i chcieli go zniszczyć. Poszli do króla i kazali mu ustanowić prawo, które było w pierwszej kolejności skierowane przeciwko Danielowi. To bardzo przypomina to co się dzieje również dzisiaj. Źli ludzie chcą zniszczyć Bożych sług i za pomocą rządu wydają prawa, które zakazują nawracania się do Chrystusa. Zagrożenie w czasach Daniela było następujące : „Jeśli modlisz się do jakiegokolwiek innego Boga, zostaniesz wrzucony do klatki z lwami”. Dzisiaj zagrożenie może być: „ Jeśli nawrócisz kogokolwiek na chrześcijaństwo, zostaniesz wrzucony do więzienia! ” Co uczynił Daniel kiedy usłyszał, że król wydał prawo? Uklęknął i modlił się. On bał się Boga bardziej niż jakiegokolwiek króla czy rządu. Podobnie jak apostołowie powiedzą w przyszłości, postawa Daniela również taka była: „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” (Dzieje Apostolskie 5:29). Pierwsza rzecz jaką królewskie zarządzenie mówiło by nie robić, Daniel uczynił, żadne prawo nie mogło go powstrzymać od modlenia się do jego Boga. Miał zawsze zwyczaj modlenia się z oknami otwartymi w stronę Jerozolimy. Mógł teraz więc rozważyć modlenie się z oknami zamkniętymi. Jednakże nie wstydził się być widzianym kiedy modlił się do jedynego prawdziwego Boga więc jego okna były wciąż otwarte. My również nigdy nie powinniśmy wstydzić się być publicznie znanym jako uczniowie Pana Jezusa Chrystusa. Modlił się też nie tylko raz dziennie,ale trzy razy dziennie – jak to było w jego zwyczaju. Ci zazdrośni urzędnicy tylko czekali na ten moment i jak tylko zobaczyli, że Daniel modli się, donieśli to do króla. Król lubiał Daniela i chciał go wyratować, ale urzędnicy przypomnieli mu, że prawo „ Medów i Persów” nie może być unieważnione. Musiał więc wrzucić Daniela do jaskini lwów. Jednakże jak wiemy, Bóg ochronił Daniela przed lwami. 3. W 9 rozdziale księgi Daniela widzimy Daniela modlącego się o jego lud. To dzięki modlitwom Daniela rozpoczęła się wędrówka Bożego ludu z Babilonu do Jerozolimy. Daniel miał wtedy 87 lat i wciąż studiował Boże Słowo, modlił się i pościł jak w czasach jego młodości (9:3). To jest wspaniałe, że mąż w wieku 87 lat jest tak samo gorący dla Pana jak był w czasach młodości, studiując Boże Słowo jak miał zwyczaj studiowania kiedy był młody, poszcząc i modląc się tak samo jak wcześniej i wciąż być sługą innych jak niegdyś był. Jakimże wspaniałym przykładem jest dla nas wszystkich Daniel! Daniel nie krytykował innych Żydów. On nie powiedział : „Panie, ci wszyscy Żydzi wokół mnie są odstępcami”. Zamiast tego powiedział: „My zgrzeszyliśmy, My zbuntowaliśmy się, My nie chcieliśmy słuchać twojego Głosu. Panie, Ty jesteś sprawiedliwy i nasze oblicze okryte jest wstydem” (9:7). Widzimy tutaj jak Daniel utożsamił się z Żydami-odstępcami. On nie powiedział „Oni” ale „My”. To właśnie tak samo powinniśmy modlić się:” Panie, My, Chrześcijanie, zbeszcześciliśmy Twoje imię w tej ziemi. Nie byliśmy świadectwem dla Chrystusa w tym kraju, który potrzebował go zobaczyć. Zawiedliśmy. Panie, ześlij nam przebudzenie. Panie Ty jesteś sprawiedliwy, a nasze oblicza są okryte wstydem. Bądź miłosierny i przebacz nam. Zgrzeszyliśmy przeciwko Tobie”. On używa słów „Twój” i „Twoje”dziesięć razy. 4. W rozdziale 10 Księgi Daniela czytamy o tym jak Daniel modlił się przez trzy tygodnie. W tym czasie, potężna walka toczyła się w okręgach niebieskich. Daniel pościł częściowo w tym czasie. Powstrzymywał się od jedzenia tłustych mięs i jadł skromne posiłki. Pod koniec tych trzech tygodni, anioł przybył do Daniela i powiedział mu, że jest „wielce poważany” przez Boga (10:11). Powiedział mu również, że próbował przybyć do niego wcześniej, ale przeszkadzał mu w tym przez 21 dni zły duch, który rządzi nad Persją. Od kiedy Daniel zaczął się modlić, jego modlitwa została wysłuchana. Jednakże aby odpowiedź przyszła, trzeba było czekać 21 dni (10:12-13). Bóg nie odpowiada na nasze modlitwy natychmiastowo, ale gdy jesteśmy wytrwali w modlitwie, odpowiedź z pewnością przyjdzie.