NAJPIĘKNIEJSZY ZE WSZYSTKICH DARÓW

Każdego poranka bogaty i wszechpotężny król Bengodi odbierał hołdy swoich poddanych.

W swoim życiu zdobył już wszystko to, co można było zdobyć

i zaczął się trochę nudzić. 

Pośród różnych poddanych zjawiających się codziennie na dworze,

każdego dnia pojawiał się również punktualnie pewien cichy żebrak.

Przynosił on królowi jabłko, a potem oddalał się równie cicho jak wchodził.

Król, który przyzwyczajony był do otrzymywania wspaniałych darów,

przyjmował dar z odrobiną ironii i pobłażania, a gdy tylko żebrak się odwracał,

drwił sobie z niego, a wraz z nim cały dwór.

Jednak żebrak tym się nie zrażał.

Powracał każdego dnia, by przekazać królewskim dłoniom kolejny dar. 

Król przyjmował go rutynowo 

i odkładał jabłko natychmiast do przygotowanego na tę okazję koszyka

znajdującego się blisko tronu.

Były w nim wszystkie jabłka cierpliwie i pokornie przekazywane przez żebraka. 

Kosz był już prawie całkiem pełen.

Pewnego dnia ulubiona królewska małpa wzięła jedno jabłko i ugryzła je,

po czym plując nim, rzuciła pod nogi króla.

Monarcha oniemiał z wrażenia, gdy dostrzegł wewnątrz jabłka migocącą perłę.

Rozkazał natychmiast, aby otworzono wszystkie owoce z koszyka.

W każdym z nich, znajdowała się taka sama perła. 

Zdumiony król kazał zaraz przywołać do siebie żebraka i zaczął go przepytywać.

"Przynosiłem ci te dary, panie - odpowiedział człowiek - abyś mógł zrozumieć,

że życie obdarza cię każdego dnia niezwykłym prezentem,

którego ty nawet nie dostrzegasz i wyrzucasz do kosza.

Wszystko dlatego, że jesteś otoczony nadmierną ilością bogactw. 

Najpiękniejszym ze wszystkich darów jest każdy rozpoczynający się dzień"